Kościół Saint-Germain-des-Prés, a w nim Serce Jana Kazimierza Polonika

We Francji mieszkał do swojej śmierci w 1672 r.

Po abdykacji w 1668 r. Jan Kazimierz Waza udał się do Francji, gdzie dzięki wstawiennictwu króla Ludwika XIV miał zapewnione dochody z opactw benedyktyńskich, m.in. Saint-Germain-des-Prés w Paryżu. We Francji mieszkał do swojej śmierci w 1672 r., która rzekomo nastąpiła w wyniku apopleksji odniesionej na wieść o upadku twierdzy w Kamieńcu Podolskim w czasie wojny polsko-tureckiej.

Trzy lata później ciało Jana Kazimierza zostało sprowadzone na Wawel i tam pochowane na początku 1676 r. Serce Jana Kazimierza złożono w kościele Saint-Germain-des-Prés, gdzie powstał okazały pomnik autorstwa braci Gasparda i Balthazara Marsy, nadwornych rzeźbiarzy króla francuskiego, znanych z licznych dzieł znajdujących m.in. w paryskim pałacu Tuileries i Wersalu. Kompozycja pomnika, zawarta w półokrągłej niszy, której górną część odsłania rozchylona kotara z żółtawobrązowego marmuru, składa się z dwóch części. Rzeźba klęczącego króla oddającego insygnia władzy wykonana została z białego marmuru. Część dolną pomnika, mającą formę sarkofagu z czarnego marmuru, wypełnia płaskorzeźba w brązie, przedstawiająca bitwę pod Beresteczkiem, w której Jan Kazimierz odniósł zwycięstwo nad oddziałami kozacko-tatarskimi. Autorem płaskorzeźby był rzeźbiarz klasztorny Jean Thibaut.

Grobowiec ocalał dzięki interwencji Alexandre’a Lenoira

W czasie Rewolucji Francuskiej pomnik został uszkodzony, tym niemniej ocalał dzięki interwencji Alexandre’a Lenoira, który kazał go przenieść do Musée des monuments français, utworzonego w dawnym klasztorze augustianów i otwartego dla publiczności w 1795 r. Dzięki temu grobowiec Jana Kazimierza uniknął losu wielu innych zabytków, związanych z rodami panującymi i bezpowrotnie zniszczonych we Francji w latach 90. XVIII wieku. Arcydzieło braci Marsy powróciło do kościoła Saint-Germain-des-Prés kilkanaście lat później, w czasie restauracji monarchii francuskiej.