Formularz wyszukiwania
× Zamknij wyszukiwarkę. Uwaga: spowoduje zamknięcie bez przeładowania strony

Polscy artyści w Argentynie Polonika

Przejdź do treści
Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA – strona główna
BADAMY - CHRONIMY - POPULARYZUJEMY polskie dziedzictwo kulturowe za granicą

Nawigacja

  • O nas
  • Co robimy
  • Polonik tygodnia
  • Co nowego
  • Baza poloników
Rozwiń menu główne

Ustawienia

Włącz wysoki kontrast Włącz podstawową wersję kolorystyczną pl Change language to PL en Change language to EN
Zamknij menu
  • Strona główna
  • Co robimy
  • Polonik tygodnia
  • Baza poloników
  • Co nowego
  • Wydawnictwa
  • Edukacja
  • Multimedia
  • O nas
  • BIP
  • Kontakt
  • Polityka prywatności
  • Patronat i współpraca
  • Press room

Media społecznościowe

  • Kanał na facebook
  • Kanał na instagram
  • Kanał na twitter
  • Kanał na youtube
  • Kanał na Google Arts and Culture
  • Kanał na linkedin
© 2025 Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA

Programy grantowe / Programy grantowe MKiDN / Projekt

Powrót do: Programy grantowe MKiDN

Polscy artyści w Argentynie

2024

Program Ministra „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą”

W Argentynie, po zakończeniu działań wojennych w Europie w 1945 r., ukształtowało się poważne środowisko polskich artystów malarzy, rzeźbiarzy i grafików, którzy obok polskich pisarzy i literatów stanowili jedno z najwyrazistszych i najprężniejszych środowisk emigracyjnych w Buenos Aires. Zanim pojawiła się powojenna fala emigracji polskiej do Argentyny, w Buenos Aires już od 1924 r. pracował Florian Czarnyszewicz. W Argentynie od przedwojnia przebywał również Wiktor Ostrowski, pisarz i alpinista, a tuż przed wybuchem wojny, w 1939 r. przypłynął tu Witold Gombrowicz. W latach 1945–1950 do Argentyny różnymi drogami (w tym z Bliskiego i Środkowego Wschodu) przyjechało 16 020 Polaków, w tym także artyści plastycy, którzy powołali Koło (a następnie Związek) Artystów Plastyków Polskich w Argentynie. Do Koła Artystów Plastyków Polskich w Argentynie pod koniec lat 40. XX wieku należeli: Feliks Berdyszak, Ewa Banach-Maciejewska, Krystyna Eichler-Jukowicz i Stanisław Jukowicz, Janusz Eichler, Zygmunt Grocholski, Adolf Glett, Zofia Jastrzębska, Aleksander Klimko, Anastazja Kułakowska, Zygmunt Kozłowski, Władysław Leski, Andrzej Markiewicz, Piotr Pawluczuk, Maria Prószyńska-Seyda, Jerzy Popkowski, Bruno Stachiewicz, Berbecka de Szpilewicz, Barbara Skoczylas-Nikisch, Danuta Skoczylas, A. Mitalski, L. Olszyński, (nieznane z imienia) Osińska i Syda, Emanuel Świeykowski, Antoni Sikora, Aleksandra Saborska, Ludwik Wichecki, Antoni Zenlener, Olga Pasternak i Ewa Banach-Maciejewska. Duże uznanie w Buenos Aires zyskał malarz Piotr Pawluczuk, który – oprócz twórczości artystycznej – zajmował się kolekcjonowaniem dzieł sztuki. Do najwybitniejszych polskich artystów, którzy znaleźli się w Argentynie po 1945 r., należeli Karol Badura i Janusz Eichler.

W Buenos Aires powojenna polska emigracja stworzyła kilka organizacji o charakterze kulturalnym, w tym Bibliotekę Polską im. Ignacego Domeyki, Klub Polski, Chór Polski im. Fryderyka Chopina, Nasz Balet i Nasz Teatr. Biblioteka Polska im. Ignacego Domeyki w Buenos Aires powstała w 1960 r. z inicjatywy Polonii argentyńskiej jako centrum kultury polskiej w Ameryce Południowej. Przedsięwzięcie cieszyło się sympatią ówczesnego dyrektora Biblioteki Narodowej w Buenos Aires – Jorge Luisa Borgesa. Biblioteka – jako jedyna instytucja polonijna z tej części świata – należy do Stałej Konferencji Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie. Znaczenie Biblioteki Polskiej im. Ignacego Domeyki dla argentyńskiej Polonii jest porównywalne z rolą Biblioteki Polskiej w Paryżu dla Polonii francuskiej czy Muzeum Polskiego w Rapperswilu dla emigracji polskiej w Szwajcarii.

Środowisko polskich plastyków w Argentynie nie doczekało się naukowego opracowania, oceny dorobku oraz miejsca i znaczenia artystycznych osiągnięć polskich twórców plastyków dla sztuki powojennej Argentyny. Celem projektu rozpoznanie, dokumentacja, a następnie opracowanie naukowe zbioru dzieł plastycznych artystów plastyków w Argentynie z lat 1939–1989 i upowszechnianie wiedzy na jego temat. Dzieła znajdują w posiadaniu Biblioteki im. Ignacego Domeyki w Buenos Aires oraz prywatnych zbiorach. Mają one unikatową wartość dla dziejów historii polskiej sztuki minionego stulecia i kultury polskiej na świecie.

W 2024 roku planowane są następujące zadania badawcze: kwerenda bibliograficzna i archiwalna, dotycząca polskiej obecności artystów z zakresu sztuk wizualnych na terenie Buenos Aires; inwentaryzacja i digitalizacja źródeł malarskich znajdujących się w posiadaniu Biblioteki Polskiej im. Ignacego Domeyki w Buenos Aires oraz galerii prywatnych i publicznych w mieście; opracowanie merytoryczne pozyskanego materiału. Zostanie również sporządzony raport dotyczący ich stanu zachowania wraz z rekomendacjami najpilniejszych działań w zakresie prac zabezpieczających, ochronnych i konserwatorskich. Na zakończenie tych prac zostaną opracowane rekomendacje dotyczące opracowania naukowego oraz wydania katalogu dzieł plastycznych polskich artystów znajdujących się w zbiorach Biblioteki Polskiej im. Ignacego Domeyki w Buenos Aires.

3
Galeria
Otwórz galerię (3 fotografii)
Otwórz galerię (3 fotografii)

Lokalizacja

Udostępnij

Beneficjent:

Stowarzyszenie Wspólnota Polska

Kwota dofinansowania:

60 000 zł

Menu dodatkowe

  • BIP
  • Kontakt
  • Press room
  • Patronat i współpraca
  • Deklaracja dostępności
  • Dotacje MKiDN
instytucja nadzorująca
instytucja nadzorująca
© 2025

Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA

Realizacja:

Rytm.Digital

Media społecznościowe

  • Kanał na facebook
  • Kanał na instagram
  • Kanał na twitter
  • Kanał na youtube
  • Kanał na Google Arts and Culture
  • Kanał na linkedin
Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Dowiedz się więcej. OK, rozumiem